Weźcie udział w wyjątkowym doświadczeniu teatralnym, w którym znika podział na widownię i scenę, a widzowie są zaproszeni do bezpiecznej, przyjaznej przestrzeni, gdzie mogą odkrywać świat osób niewidomych. Świat, w którym wszystkie zmysły poza wzrokiem się wyostrzają. Czy łatwiej czuć siebie, kiedy się nie widzi? Sprawdźcie, jak to jest, kiedy widać mniej, a czuć więcej.
Autorami spektaklu-doświadczenia są Izabela Chlewińska, twórczyni sztuki tańca i instalacji performatywnych, badaczka ruchu i metod pracy z ciałem, oraz Tomasz Bergmann – artysta wizualny, twórca obiektów i form, autor przestrzeni sensorycznych, współtwórca marki i projektu Intibag. Przedstawienie współtworzyły grupy eksperckie – niewidome i niedowidzące dzieci i dorośli.
Przestrzeń powstała na potrzeby spektaklu jest miejscem odpoczynku, wyciszającym, kojącym i sprzyjającym osobom wrażliwym, gdzie ilość bodźców jest ograniczona. Czas płynie tu wolniej i można bardziej poczuć siebie. Aktorzy są przewodnikami po tej przestrzeni.
Dolna granica wiekowa została ustalona na 5 lat.
W cenie biletu po spektaklach – o godz. 12:00 i 15:30 – odbędą się godzinne warsztaty rodzinne prowadzone przez pedagogów Teatru Miniatura (opis warsztatów poniżej).
Spektakl jest dostosowany dla osób z niepełnosprawnością wzroku, słuchu oraz neuroróżnorodnych.
Czego możemy się spodziewać, przychodząc na spektakl „Niewidoczne”?
Spotkamy się z dwojgiem aktorów i specjalnie przygotowaną przestrzenią, która wycisza układ nerwowy. Scenografia Tomka Bergmanna została zaprojektowana holistycznie, żeby działać na widza uspokajająco, poprzez formę, światło i dźwięk. Pojawią się w niej obiekty sensoryczne, które oddziałują na szósty zmysł, zwany czuciem głębokim.
Co to są obiekty sensoryczne?
Obiekty przypominają ciało człowieka, są ciałolubne i ciałopodobne. Kontakt z nimi zapewnia wrażenia dotykowe i słuchowe. Mają różne wielkości i ciężary. My je nazywamy obiektami sensorycznymi, ale można powiedzieć pufy. Dzięki nim wiele osób z wyzwaniami rozwojowymi doznaje ulgi, regulacji emocji i wyciszenia. W spektaklu „Niewidoczne” aktorzy wchodzą w relację z tymi obiektami, a nawet stają się ich wypełnieniem. Ich ciała są dla nas przewodnikami po świecie cielesności, a więc czucia głębokiego, mechanizmów regulujących układ nerwowy, relacji ze swoimi emocjami. A tego wszystkiego przecież nie widzimy, tylko czujemy.
Izabela Chlewińska
Wszyscy obecni zdejmują buty i wchodzą do umieszczonego w środku imponującego namiotu sensorycznego, zaprojektowanego i efektownie podświetlanego przez autora przestrzeni i obiektów spektaklu Tomasza Bergmanna. W środku nie ma krzeseł, tylko pufy i obiekty sensoryczne Intibag, imitujące ludzkie ciało i stworzone w podobny sposób jak koce obciążeniowe, tyle że z bardziej przyjaznej w dotyku rozciągliwej tkaniny.
Każdy siada lub kładzie się tak, by było mu wygodnie – na pufach lub obok nich, czasem tuląc się do zastanych obiektów. Chodzi o to, by zaopiekować swoje ciało tak, aby było mu jak najlepiej. Pomaga w tym półmrok panujący wewnątrz namiotu, który wyglądem przywodzi na myśl żywy organ, wewnątrz którego się znajdujemy. To miejsce przyjazne wizualnie oraz dźwiękowo, o czym publiczność szybko się przekonuje.
Łukasz Rudziński, trojmiasto.pl
Miniaturowe SPA
czyli miejsce wytchnienia i relaksu,
a w nim działania sprzyjające budowaniu dobrostanu w przestrzeni namiotu stanowiącego scenografię spektaklu „Niewidoczne” z repertuaru Miejskiego Teatru Miniatura.
Warsztaty poszerzają spektakl o nowe konteksty i zapraszają widzów do indywidualnego doświadczenia performatywnego.
Zaprosimy Was rodzinnie do zadań, podczas których pobawimy się PRZYIMKAMI, które pomogą Wam budować orientację przestrzenną i poznawać schemat własnego ciała. To właśnie przyimki wyznaczą nam całą dramaturgię i charakter pefromatywnej sytuacji, bo warsztaty w dużej części będą bez słów.
Warsztaty, prowadzone przez pedagogów Teatru Miniatura, skupiają się na wykorzystaniu potencjału cielesności w otaczającej przestrzeni oraz poszukiwaniu kreatywnych sposobów na znalezienie wytchnienia.
Koszt: Warsztaty są w cenie biletu.
Czas trwania:
I termin: 15.03.2025 sob. 12:00–13:00
II termin: 15.03.2025 sob. 15:30–16:30
Liczba uczestników: 30 osób
Koncepcja i choreografia: Izabela Chlewińska
Przestrzeń/obiekty/światło: Tomasz Bergmann
Premiera: 6 maja 2023
Czas trwania: 60 min
Spektakl dla widzów w każdym wieku, co najmniej 5 lat.
Występują
Magdalena Gładysiewicz, Jacek Majok
Dzieci z Ośrodka Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka Niewidomego i Niedowidzącego w Sobieszewie
Spektakl jest częścią projektu „Kiedy widz nie widzi – poczuj teatr” dofinansowanego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach programu „Kultura bez barier”. Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Informacja dotycząca przetwarzania danych osobowych przez administratora: