2025
Sarah Kofman – francuska filozofka, eseistka, profesorka Sorbony, związana z nurtem dekonstrukcjonizmu – była bliską współpracowniczką Jacques’a Derridy i Gilles’a Deleuze’a. Jednak mimo imponującego dorobku naukowego obejmującego filozofię, sztukę, psychoanalizę, literaturę i feminizm, nigdy nie zdobyła należnego jej miejsca w gronie najwybitniejszych postaci światowej filozofii.
Kofman napisała wiele książek i niezliczone artykuły, ale dopiero pod koniec życia odważyła się opowiedzieć o sobie. O swoim dzieciństwie rozpiętym między dwoma matkami i o symbolicznym nieustannym „krążeniu” między rue Ordener – kojarzoną z jej żydowską tożsamością, a rue Labat – związaną z procesem asymilacji; krążeniu, które stało się źródłem jej wewnętrznego konfliktu tożsamościowego.
Sztuczna, wytworzona na lata tożsamość nie tylko pozwoliła przetrwać Kofman wojnę i uniknąć śmierci, ale także umożliwiła refleksję nad tym, co najgłębiej tkwiło w jej własnym „ja”. Przyglądając się tej osobistej historii Kofman, powinniśmy zadać sobie pytanie: na co właściwie patrzymy i kogo tak naprawdę widzimy?
Całe życie obchodzę, Alexandre,
wydaję na taksówki
by omijały rue Ordener i rue Labat
szerokim łukiem,
a zwłaszcza łączącą je rue Marcadet,
ta jest najgorsza,
czy słyszysz to, co ja: Mar-cadet, kosz-mar?
to nie przypadek, Alexandre, że między te dwie ulice
wcisnęła się ta sylaba, posłuchaj:
MAR-cadet, kosz-MAR! Dlatego
omijam od kilkudziesięciu lat
rue Ordener i rue Labat,
taksówka, zawsze ta sama, zawozi mnie na wykłady
nadkładając drogi,
dopłacam do tych objazdów, całe życie za to płacę,
już dość.
Janusz Margański, Monika Muskała (fragment scenariusza)
12 kwietnia po spektaklu odbędzie się spotkanie z twórczyniami i twórcami oraz z prof. Andrzejem Lederem. Moderatorka: Katarzyna Lemańska
Premiera festiwalowa: 10.04.2025, g. 19:00, Duża Scena
Pokazy festiwalowe: 11-13.04.2025, g. 19:00, Duża Scena
Spotkanie z twórcami i prof. Andrzejem Lederem, 12.04, g. 21.15, Duża Scena, wstęp wolny
W spektaklu pojawia się tematy: śmierci samobójczej, zaburzenia odżywiania, przemocy wobec dzieci. Palone są na scenie papierosy.
Reżyseria: Katarzyna Kalwat
Tekst: Janusz Margański, Monika Muskała
Sceniczne opracowanie tekstu: Monika Muskała
Scenografia: Zbigniew Libera
Muzyka: Wojtek Blecharz
Reżyseria światła, zdjęcia do filmu: Marcin Koszałka
Kostiumy: Katarzyna Kalwat, Saskia Hellmann
Konsultacja choreograficzna: Igor Shugaleev
Opracowanie architektoniczne koncepcji scenografii i jej realizacja wizualna: Saskia Hellmann
Instumentalistka: Kamila Wąsik-Janiak
Inspicjentka: Marta Śmierzchalska
Asystentka reżyserki: Maja Wisła-Szopińska
Koprodukcja: Nowy Teatr, Festiwal Nowe Epifanie/Centrum Myśli Jana Pawła II
Premiera: 10.04.2025 podczas 16. edycji Festiwalu Nowe Epifanie
16+
Występują
Ewa Dałkowska/Maria Maj, Małgorzata Hajewska, Maja Ostaszewska, Jacek Poniedziałek oraz Alicja Strojek/Emilia Przywara/Nina Żubrowska
Informacja dotycząca przetwarzania danych osobowych przez administratora:
