Repertuar koncertu składa się niemal wyłącznie z Misterium Męki Pańskiej. Muzyczną kontemplację rozpoczynamy w drodze do Jerozolimy na święto Paschy („Gdy miły Jezus był w Betanii”), następnie przebywamy wraz z Chrystusem w Ogrójcu („Jezu w Ogrójcu mdlejący”, „Klęczy w Ogrójcu”), potem towarzyszymy mu przy zdradzie Judasza i zaparciu się Piotra („Ogrodzie Oliwny”, „Nieszczęsny Judasz”), opłakujemy zadane mu rany („Lament serdeczny”), aż docieramy na Golgothę („Tenebrae factae sunt”, „Nową tragedyję widzę z Kalwaryją”), która stała się miejscem najdotkliwszego cierpienia Matki („Stabat Mater dolorosa”). Całość wieńczy przejmujące „Dobranoc Głowo święta”, adoracja poranionego ciała Pana Jezusa.
W Polsce przyjęło się przekonanie, że według tradycji, choć trudno ustalić jej czasowe ramy, powinno się dawne religijne pieśni ludowe (śpiewane przez lud, choć niekoniecznie o ludowej proweniencji) wykonywać w postaci monodycznej, czyli jednogłosowej. Tymczasem śpiewacy zespołu Jerycho nie wahają się pokazać, że zaintonowanie drugiego, trzeciego, kolejnego głosu nie ujmuje tym śpiewom ani tradycyjności, ani rzeczywistości teologicznej, ani tym bardziej prawdy o człowieku, który poprzez ten śpiew i ten repertuar dociera zarówno do Stwórcy i Odkupiciela, jak i samego siebie.
dr Weronika Grozdew-Kołacińska
„Krzyżu święty nade wszystko”
„Gdy miły Jezus był w Betanii”
„Jezu w Ogrójcu mdlejący”
„Ogrodzie Oliwny”
„Klęczy w Ogrójcu”
„Nieszczęsny Judasz”
„Któż opłakać godnie może”
„Lament serdeczny”
„Tenebrae factae sunt”– responsorium z Ciemnych Jutrzni
„Nową tragedyję widzę z Kalwaryją”
„Jezu Chryste, Panie miły”
„Stabat Mater dolorosa”
„Dobranoc Głowo święta”
Paweł Szczyciński, Mateusz Grzyb, Wawrzyniec Dąbrowski, Maciej Królikowski, Tomasz Jarnicki, Łukasz Kalisz, Stanisław Szczyciński, Rafał Kanowski
Bartosz Izbicki (portatyw, lira korbowa, fidel, wirginał, fisharmonia)
Informacja dotycząca przetwarzania danych osobowych przez administratora: