22 LUTEGO - 02 KWIETNIA
Jeśli choć raz wyliście z bezsilności, lekarz zwracał się do Was w trzeciej osobie, a ksiądz powtarzał Wam, że cierpienie uszlachetnia, nie możecie przegapić tego spektaklu!
„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego, znanego z takich spektakli jak „Lem vs. P. K. Dick”, „Pluton p-Brane” i „Wieloryb the Globe”. To nie tylko osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale także historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła, nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.
Na scenie zobaczymy Jana Jurkowskiego, znanego ze spektaklu „Lem vs. P. K. Dick”, a szerzej z Grupy Filmowej Darwin, Andrzeja Platę, Wojciecha Niemczyka, Szymona Mysłakowskiego oraz Marcina Pakułę, brata autora książki i reżysera, do którego będzie należało ostatnie słowo.
Po spektaklu odbędzie się spotkanie z reżyserem Mateuszą Pakułą oraz Anją Franczak, które poprowadzi Jacek Cieślak.
Spektakl zdobył m.in.:
Grand Prix 16. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia
Grand Prix 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej
Grand Prix 32. Międzynarodowego Festiwal Teatralny „Bez Granic” w Cieszynie
Grand Prix 22. Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona” w Zabrzu
Nie ma tu realizmu: to teatr mówiony, co wcale nie odbiera mu siły. Zagrane jest to znakomicie. Nie musimy oglądać szpitalnego łóżka z wycieńczonym chemią ojcem – wystarczy przeraźliwie smutna twarz Wojciecha Niemczyka i słowa Platy czy Jurkowskiego.
Joanna Targoń, „Gazeta Wyborcza”
Naszpikowany emocjami, bardzo osobisty spektakl, wywołuje widoczne poruszenie w widzach. Nikt się nie wierci, nie słychać żadnych szelestów – każdy przefiltrowuje ten pełen bólu tekst przez własne doświadczenia. Nie pamiętam, kiedy ostatnio obserwowałem tak zasłuchanych w opowieści ludzi. To o czymś świadczy.
Piotr Gaszczyński, Teatr dla wszystkich
Adaptacja i reżyseria: Mateusz Pakuła
Scenografia i kostiumy: Justyna Elminowska
Muzyka: Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła
Partie wokalne: Zuzanna Skolias-Pakuła
Reżyseria światła: Paulina Góral
Asystent reżyserki światła: Maciej Kaszyński
Wideo: Olga Balowska
Inspicjentka: Katarzyna Białooka
Fot.: Klaudyna Schubert
Produkcja: Teatr Łaźnia Nowa, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
Scenariusz powstał na podstawie książki Mateusza Pakuły „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”. Książkę wydało Wydawnictwo Nisza.
Współorganizator pokazu: Teatr Imka oraz Festiwal Polska w Imce. Niecodzienny Festiwal Teatralny
Partner pokazu: Ursynowskie Centrum Kultury „Alternatywy”
Premiera: 20.01.2023
Czas trwania: 120 min (bez przerwy)
Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła
Przedstawienie porusza temat śmierci, opieki paliatywnej oraz eutanazji. Jeśli potrzebujesz wsparcia dla osób po stracie bliskich (będących w żałobie), pod tym LINKIEM znajdziesz ogólnopolską listę miejsc, w których można otrzymać bezpłatną pomoc dla osób w kryzysie psychicznym.
Informacja dotycząca przetwarzania danych osobowych przez administratora:
